عشقو علاقه یعنی چی

<<عشق>> در معنای عام خود بیشتر به وجود رابطه دوستانه بین دونفر دلالت دارد. عشق معمولاً نوعی توجه و اهمیت دادن به یک شخص یا شیء است که حتی گاهی این عشق محدود به خود نمی شود (مفهوم خودشیفتگی). با این وجود در مورد مفهوم عشق نظرات متفاوتی وجود دارد. عده ای وجود عشق را نفی می کنند. عده ای هم آن را یک مفهوم انتزاعی جدید می دانند و تاریخ <<ورود>> این واژه به زبان انسان ها و در واقع اختراع آن را طی قرون وسطی یا اندکی پس از آن می دانند که این نظر با گنجینه باستانی موجود در زمینه عشق و شاعری در تضاد است. عده دیگری هم می گویند که عشق وجود دارد و یک مفهوم انتزاعی صرف نیست، اما نمی توان آن را تعریف کرد و در واقع کمیتی معنوی و متافیزیک است. برخی از روان شناسان اعتقاد دارند که عشق عمل به عاریه سپردن <<مرزهای خودی>> یا <<حب نفس>> به دیگران است. عده ای هم سعی دارند عشق را از طریق جلوه های آن در زندگی امروزی تعریف نمایند^.

تفاوت های فرهنگی میان کشورها و اقوام مختلف امکان دستیابی به یک معنای همگانی و فراگیر درمورد کلمه عشق را تقریباً ناممکن ساخته است. در توصیف کلمه عشق ممکن است عشق به یک نفس یا عقیده، عشق به یک قانون یا مؤسسه، عشق به جسم (بدن)، عشق به طبیعت، عشق به غذا، عشق به پول، عشق به آموختن، عشق به قدرت، عشق به شهوت، و یا عشق به انواع مفاهیم دیگر در نظر باشد و افراد مختلف برای افراد و چیزهای مختلف درجه دوست داشتن متفاوتی را بروز می دهند. عشق مفهومی انتزاعی است که تجربه کردن آن بسیار ساده تر از توصیفش است. به علت پیچیدگی مفهوم عشق و انتزاعی بودن آن معمولاً بحث درمورد آن به کلیشه های ذهنی خلاصه می شود و درمورد این کلمه ضرب المثل های زیادی وجود دارد، از گفته ویرژیل یعنی <<عشق همه جا را تسخیر می کند>> گرفته تا آواز گروه بیتلز یعنی <<همه چیزی که به آن احتیاج داری عشق است>>. برتراند راسل عشق را یک <<ارزش مطلق>> می داند که در برابر ارزش نسبی قرار دارد.

اگر چه تعریف دقیق کلمه <<عشق>> کار بسیار سختی است و نیازمند بحث های طولانی و دقیق است، اما جنبه های گوناگون آن را می توان از راه بررسی چیزهایی که <<عشق>> یا عاشقانه <<نیستند>> تشریح کرد. عشق به عنوان یک احساس مثبت (وشکل بسیار قوی <<دوست داشتن>>) معمولاً درنقطه مقابل تنفر (یا بی احساسی محض) قرار می گیرد و در صورتی که درآن عامل میل جنسی کمرنگ باشد و یک شکل خالص و محض رابطه رمانتیک را متضمن باشد، با کلمه شهوت قابل قیاس است؛ عشق در صورتی که یک رابطه بین فرد ودیگر افراد را توصیف کند که درآن زمزمه های رمانتیک زیادی وجود دارد در مقابل دوستی و رفاقت قرار می گیرد؛ با وجود آنکه در برخی از تعریف ها <<عشق>> بر وجود رابطه دوستانه بین دو نفر در بافت های خاص تأکید دارد^.

<<عشق>> در معنای عام خود بیشتر به وجود رابطه دوستانه بین دونفر دلالت دارد. عشق معمولاً نوعی توجه و اهمیت دادن به یک شخص یا شیء است که حتی گاهی این عشق محدود به خود نمی شود (مفهوم خودشیفتگی). با این وجود در مورد مفهوم عشق نظرات متفاوتی وجود دارد. عده ای وجود عشق را نفی می کنند. عده ای هم آن را یک مفهوم انتزاعی جدید می دانند و تاریخ <<ورود>> این واژه به زبان انسان ها و در واقع اختراع آن را طی قرون وسطی یا اندکی پس از آن می دانند که این نظر با گنجینه باستانی موجود در زمینه عشق و شاعری در تضاد است. عده دیگری هم می گویند که عشق وجود دارد و یک مفهوم انتزاعی صرف نیست، اما نمی توان آن را تعریف کرد و در واقع کمیتی معنوی و متافیزیک است. برخی از روان شناسان اعتقاد دارند که عشق عمل به عاریه سپردن <<مرزهای خودی>> یا <<حب نفس>> به دیگران است. عده ای هم سعی دارند عشق را از طریق جلوه های آن در زندگی امروزی تعریف نمایند^.

تفاوت های فرهنگی میان کشورها و اقوام مختلف امکان دستیابی به یک معنای همگانی و فراگیر درمورد کلمه عشق را تقریباً ناممکن ساخته است. در توصیف کلمه عشق ممکن است عشق به یک نفس یا عقیده، عشق به یک قانون یا مؤسسه، عشق به جسم (بدن)، عشق به طبیعت، عشق به غذا، عشق به پول، عشق به آموختن، عشق به قدرت، عشق به شهوت، و یا عشق به انواع مفاهیم دیگر در نظر باشد و افراد مختلف برای افراد و چیزهای مختلف درجه دوست داشتن متفاوتی را بروز می دهند. عشق مفهومی انتزاعی است که تجربه کردن آن بسیار ساده تر از توصیفش است. به علت پیچیدگی مفهوم عشق و انتزاعی بودن آن معمولاً بحث درمورد آن به کلیشه های ذهنی خلاصه می شود و درمورد این کلمه ضرب المثل های زیادی وجود دارد، از گفته ویرژیل یعنی <<عشق همه جا را تسخیر می کند>> گرفته تا آواز گروه بیتلز یعنی <<همه چیزی که به آن احتیاج داری عشق است>>. برتراند راسل عشق را یک <<ارزش مطلق>> می داند که در برابر ارزش نسبی قرار دارد..